Hamayun is de hoofdrolspeler. In het verhaal is hij erg sociaal en past zich makkelijk aan in welke situatie dan ook. 

Hamayun lijdt een mooi leven in een groot huis. Hij woont samen met zijn ouders, oma en broertjes. Als de Taliban het land over neemt is de vader van Hamayun in gevaar. Zijn vader (Padar)wordt meegenomen, omdat hij vrij denkt. De Taliban maakt het leven onveilig voor mensen die vrij denken. De familie van Hamayun loopt gevaar! Als Padar in de gevangenis zit wordt hij slecht behandeld. Ondertussen is Madar (de moeder van Hamayun) bevallen, Hamayun heeft dus nog een broertje erbij. Als Padar voor een tijdje is vrijgekocht door Madar moet de familie van de één op andere dag vluchten. Maar helaas gaat niet iedereen mee... Het doet Hamayun pijn dat hij een deel van zijn familie en al zijn vrienden moet achterlaten. De reis is onzeker en lang. Steeds als Hamayun en zijn familie ergens aankomen denkt hij te blijven en maakt vrienden maar de volgende dag... vertrekken ze weer. Als de familie na een lange treinreis aankomt bij een groot bord mer 'Amersfoort' erop, kijken ze vreemd. Hamayun is de enige die Engels kan en vraagt aan een agent 'Hello, do you know where we are?'. De agenten helpen Hamayun en zijn familie te zoeken naar een asielzoekerscentrum. Daar zien ze maanden lang mensen komen en verdwijnen... Maar op een dag kwam de politie bij Hamayun aan de deur. Krijgt Hamayun een verblijfsvergunning? En waarom duurt het zo lang?

Hamayun hield een dagboek bij en maakte tekeningen. Zo kon hij na zijn reis nog nalezen wat hij mee maakte. Van alle stress kreeg hij alle gebeurtenissen namelijk maar half mee.